Przypadek 10 – Wielotorbielowatość nerek i wątroby, kamica moczowodowa w badaniu MR
50-letni pacjent zgłosił się na badanie kontrolne jamy brzusznej i miednicy małej metodą rezonansu magnetycznego (MR) z kontrastem z powodu podejrzenia złośliwej zmiany w nerce.
W wywiadzie ustalono, że pacjent cierpi na wielotorbielowatość wątroby oraz nerek, którą kontroluje w badaniach obrazowych m.in. regularnie wykonując badania USG, TK oraz MR.
Nie zgłasza dolegliwości.
Badanie MR wykazało:
- Wykluczono ogniska o sygnale typowym dla procesu złośliwego w nerce lewej
- Wątroba w badaniu niepowiększona zawiera liczne obszary o płynowych wartościach sygnału o morfologii torbieli prostych – największa podprzeponowo w prawym płacie 115x120x70
- Nerka P: 113 mm długości; zawiera liczne torbiele proste, największa 26mm w segmencie górnym.
- Nerka L: 117mm długości; zawiera liczne torbiele proste, największa w biegunie dolnym 68x48mm
- W obu nerkach kilka drobnych torbieli zawierających treść o sygnale Mth-Hb
- W świetle lewego moczowodu obszary ubytku zakontrastowania w fazie opóźnionej w odcinku przypęcherzowym; obraz odpowiada kamicy moczowodowej bez widocznego stanu zapalnego w ścianie moczowodu.
Wielotorbielowatość nerek to genetycznie uwarunkowane schorzenie, w przebiegu którego w nerkach tworzą się liczne torbiele. Zdarza się, że choroba pojawia się również w wątrobie, trzustce, rzadziej w sercu oraz mózgu.
Schorzenie pojawia się we wczesnym wieku i stopniowo może prowadzić do niewydolności zajętego narządu. Leczenie obejmuje farmakologiczne wspomaganie pracy nerek, dializoterapię oraz przeszczep nerek.