Przypadek 8 – Mięśniak (leiomyoma) w badaniu mpMRI gruczołu krokowego.
34-letni pacjent zgłosił się na wieloparametryczne badanie MR (mpMRI) gruczołu krokowego z podejrzeniem złośliwego guza stercza naciekającego okoliczne struktury.
W wywiadzie ustalono:
- PSA 1.4 ng/ml
- W badaniu urologicznym DRE bardzo duży guz wychodzący z prawego płata stercza
- w USG widoczny duży guz o objętości 170 ml, ukrwiony z licznymi przestrzeniami płynowymi
Badanie MR uwidoczniło:
- Strefa przejściowa – zmiany o charakterze rozrostu gruczołu (BPH)
- Strefa obwodowa – zmiany jak w ewolucji procesu zapalnego
- Niejednorodny, gładko odgraniczony obszar o wym. 66x59x67 mm, o sygnale płynowym z licznymi, silnie wzmacniającymi przegrodami oraz niewielkim klinowatym obszarem (8×6 mm) o sygnale krwi lub wysokobiałkowego płynu, bez cech silnej restrykcji dyfuzji.
- Guz przylega i modeluje prawy nasieniowód, stercz, pęcherzyki nasienne po stronie prawej, esicę, odbytnicę, pęcherz moczowy oraz prawy moczowód bez cech naciekania.
- Morfologia sugeruje charakter łagodny zmiany
Pacjent poddany został biopsji.
Wynik biopsji: mięśniak gładkokomórkowy (leiomyoma) – zmiana o łagodnym charakterze.
Mięśniak gładkokomórkowy (leiomyoma) to zmiana nowotworowa o łagodnym charakterze powstająca z mięśni gładkich. Guzy te bardzo rzadko uzłośliwiają się i prowadzą do rozwoju mięsaka.
Mięśniaki mogą powstawać we wszystkich organach, ale najczęściej rozwijają się w macicy, jelicie cienkim lub przełyku. Leczenie mięśniaków wdraża się w momencie, gdy dają nasilone objawy kliniczne i sprowadza się głównie do interwencji chirurgicznej. W niektórych przypadkach można zastosować różnego rodzaju zabiegi ablacji lub embolizacji guzów.