505 122 580 | ul. Mickiewicza 39, 05-500 Piaseczno [email protected]

65-cio letni mężczyzna zgłosił się do okulisty z powodu nagłego pojawienia się zaburzeń widzenia.

Pacjent ten w dzieciństwie w wyniku urazu gałki ocznej i następujących po nim powikłań (których charakteru nie był w stanie dokładniej określić) stracił wzrok w prawym oku. Tym bardziej niepokojące dla niego były zaburzenia widzenia w jedynym sprawnym oku.

W chwili zgłoszenia się do okulisty czas jaki upłynął od pojawienia się objawów wynosił 4 godziny. W badaniu okulistycznym i dna oka nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości mogących być związanymi ze zgłaszanymi dolegliwościami. W badaniu pola widzenia stwierdzono natomiast niedowidzenie lewostronne.

Z rozpoznaniem wstępnym niedokrwienia prawej półkuli mózgu pacjent został skierowany na badanie MR mózgowia.

W badaniu MR wykonanym po około 8 godzinach od wystąpienia objawów stwierdzono: - w okolicy bruzdy ostrogowej i okolicy skroniowo-ciemieniowo-potylicznej prawej półkuli mózgu, obszary hiperintensywne w obrazach FLAIR i T2 zależnych z zaburzeniami swobodnej dyfuzji, mogące odpowiadać organizującym się obszarom niedokrwienia. 	Objawy uszkodzeń drogi wzrokowej uzależnione są od poziomu na jakim wystąpiło uszkodzenie. Opisywane są następujące uszkodzenia: •	ślepota oka (uszkodzenie nerwu wzrokowego) •	niedowidzenie połowicze dwuskroniowe (uszkodzenie skrzyżowania wzrokowego – brak widzenia z części donosowych nerwów wzrokowych) •	niedowidzenie połowicze jednoimienne  (uszkodzenie pasma wzrokowego lub kory okolicy bruzdy ostrogowej płata potylicznego mózgu – brak widzenia jednej połowy pola widzenia) •	niedowidzenie kwadrantowe jednoimienne  (uszkodzenie promienistości wzrokowej)   	Badanie MR jest wyjątkowo przydatną metodą do badania wszystkich  odcinków drogi wzrokowej. Każdy z wymienionych powyżej odcinków drogi wzrokowej wymaga nieco odmiennej metodyki badania. Odmienny jest zarówno układ warstw jak i parametry sekwencji stosowanych do badania gałek ocznych i nerwów wzrokowych, inne do oceny okolicy skrzyżowannia i pasm wzrokowych, a jeszcze inne do oceny wewnątrzmózgowego odcinka drogi wzrokowej, promienistości wzrokowej oraz kory wzrokowej. 	Jak widać zaburzenia widzenia mogą mieć swoją przyczynę nie tylko w samej gałce ocznej, lecz również poza jej obrębem. Dlatego też  w przypadku zaburzeń widzenia zawsze warto pomyśleć o wykonaniu badania MR. Jednakże nie należy zapominać że aby pacjent z takiego badania mógł odnieść jak najwięcej korzyści istotne jest poprzedzenie badania MR: - badaniem okulistycznym z oceną dna oka; - badaniem pola widzenia.

Obraz w  projekcji  poprzecznej DWI

Quadia-Niedowidzenie-C

Obraz w projekcji czołowej T2

Obraz w  projekcji  poprzecznej FLAIR

Obraz w projekcji czołowej FLAIR

Strefy obrzęku w obrębie obszarów organizujących się korowych zmian niedokrwiennych (strzałki niebieskie) z  poszerzeniem przestrzeni płynowych w ich sąsiedztwie (strzałki żółte).

W badaniu MR wykonanym po około 8 godzinach od wystąpienia objawów stwierdzono:

W okolicy bruzdy ostrogowej i okolicy skroniowo-ciemieniowo-potylicznej prawej półkuli mózgu, obszary hiperintensywne w obrazach FLAIR i T2 zależnych z zaburzeniami swobodnej dyfuzji, mogące odpowiadać organizującym się obszarom niedokrwienia.

Objawy uszkodzeń drogi wzrokowej uzależnione są od poziomu na jakim wystąpiło uszkodzenie. Opisywane są następujące uszkodzenia:

  • ślepota oka (uszkodzenie nerwu wzrokowego)
  • niedowidzenie połowicze dwuskroniowe (uszkodzenie skrzyżowania wzrokowego – brak widzenia z części donosowych nerwów wzrokowych)
  • niedowidzenie połowicze jednoimienne (uszkodzenie pasma wzrokowego lub kory okolicy bruzdy ostrogowej płata potylicznego mózgu – brak widzenia jednej połowy pola widzenia)
  • niedowidzenie kwadrantowe jednoimienne (uszkodzenie promienistości wzrokowej)

Badanie MR jest wyjątkowo przydatną metodą do badania wszystkich  odcinków drogi wzrokowej. Każdy z wymienionych powyżej odcinków drogi wzrokowej wymaga nieco odmiennej metodyki badania. Odmienny jest zarówno układ warstw jak i parametry sekwencji stosowanych do badania gałek ocznych i nerwów wzrokowych, inne do oceny okolicy skrzyżowannia i pasm wzrokowych, a jeszcze inne do oceny wewnątrzmózgowego odcinka drogi wzrokowej, promienistości wzrokowej oraz kory wzrokowej.

Jak widać zaburzenia widzenia mogą mieć swoją przyczynę nie tylko w samej gałce ocznej, lecz również poza jej obrębem. Dlatego też  w przypadku zaburzeń widzenia zawsze warto pomyśleć o wykonaniu badania MR. Jednakże nie należy zapominać że aby pacjent z takiego badania mógł odnieść jak najwięcej korzyści istotne jest poprzedzenie badania MR:

  • badaniem okulistycznym z oceną dna oka
  • badaniem pola widzenia.

Pin It on Pinterest

Share This