505 122 580 | ul. Mickiewicza 39, 05-500 Piaseczno [email protected]

Artykuł został opublikowany w Przeglądzie Urologicznym 2021/1 (125)

Magdalena Zagrodzka, Elżbieta Keller, Stanisław Szempliński, Marek Zawadzki, Przemysław Zugaj, Michał Drozd, Mateusz Mokrzyś, Damian Sujecki, Wojciech Zwierzyński, Michał Ogrodnik, Jacek Brzeziński

Z ogromną przyjemnością zapraszamy Państwa do zapoznania się z ciekawymi przypadkami z codziennej praktyki klinicznej urologów wykonujących biopsje fuzyjne (BxF) oraz ich komentarzami dotyczącymi tego rodzaju diagnostyki. 

Przypadek nr 1  przygotowany przez dr Elżbietę Keller możecie przeczytać na stronie zagrodzka.edu.pl – kliknij, aby przeczytać artykuł.

Przypadek nr 2 przygotowany przez dr Stanisława Szemplińskiego możecie przeczytać klikając tutaj.

Przypadek nr 3 przygotowany przez dr Marka Zawadzkiego możecie przeczytać na stronie zagrodzka.edu.pl – kliknij, aby przeczytać artykuł.

Przypadek nr 4 przygotowany przez dr Przemysława Zugaja.

Przypadek nr 5 przygotowany przez dr Mateusza Mokrzysia możecie przeczytać na stronie Zagrodzka.edu.pl – kliknij, aby przeczytać artykuł

 

Przypadek 2 | Przygotowany przez dr Stanisława Szemplińskiego

 

66-letni chory w kwietniu 2019 roku przy stężeniu PSA 6,48 ng/ml miał wykonany wieloparametryczny MR stercza na aparacie o natężeniu pola 3T. W strefie obwodowej wierzchołka lewego płata opisano wówczas zmianę PIRADS 4.

Następnie, w maju 2019 roku, chory przebył przezodbytniczą biopsję fuzyjną stercza. Na podstawie badania materiału pobranego podczas biopsji celowanej ze zmiany w lewym płacie histopatolodzy opisali raka stercza Gl. s. 6 (3+3) w 3 z 4 pobranych wycinków, 50% przebadanego materiału. W materiale pobranym podczas biopsji mappingowej z obu płatów nie stwierdzono raka.

Choremu zaproponowano aktywny nadzór, leczenie ogniskowe lub radykalną prostatektomię. Ze względu na obawę przed rakiem, a jednocześnie chęć utrzymania dotychczasowej jakości życia pacjent wybrał leczenie ogniskowe (HIFU). Po wykonaniu ablacji lewego płata stercza stężenie PSA wynosiło 4,42 ng/ml (listopad 2019), chory trzymał mocz, erekcje nie zmieniły się w stosunku do wcześniejszego okresu.

Kolejne oznaczenia PSA przyniosło jego wzrost do 6,5 ng/ml, a w mpMR, które wykonano 9 miesięcy po zabiegu, opisano zredukowaną niemal całkowicie strefę obwodową lewego płata. Niemniej w obrębie wierzchołka po tej stronie uwidoczniono ognisko 11 x 16 x 8 mm, hipointensywne w obrazach T2- zależnych, z cechami ograniczenia dyfuzji i ulegające wczesnemu wzmocnieniu kontrastowemu. Ognisko opisano jako zmianę o charakterystyce PIRADS 5.

Ryc. 2a. Sekwencja T2, płaszczyzna poprzeczna
Ryc. 2a. Sekwencja T2, płaszczyzna poprzeczna
Ryc. 2b. Sekwencja T2, płaszczyzna poprzeczna
Ryc. 2b. Sekwencja T2, płaszczyzna poprzeczna
Ryc. 2c. Obraz T2 w płaszczyźnie czołowej
Ryc. 2a. Sekwencja T2, płaszczyzna poprzeczna

Ze względu na nieprawidłowy obraz MR (ryc. 2a, 2b, 2c) wykonano przezkroczową biopsję fuzyjną stercza. W rdzeniach celowanych z lewego wierzchołka (PIRADS 5) opisano PCa Gl. s. 7 (3+4) we wszystkich 3 wycinkach, 40% badanego materiału. W biopsji mappingowej z płata prawego nie stwierdzono raka.

Choremu zaproponowano, a następnie przeprowadzono laparoskopową prostatektomię radykalną z zaoszczędzeniem prawych pęczków naczyniowo-nerwowych. 

Trzy miesiące po zabiegu PSA było nieoznaczalne, a chory obserwował poprawę kontynencji (początkowo stosował 4 podkłady na dobę, obecnie jedynie dwa). Po zastosowaniu 100 mg sildenafilu jest w stanie odbyć współżycie seksualne. 

 

Komentarz urologa 

Analizując zaprezentowany przypadek, można stwierdzić, że dobre pod względem technicznym i prawidłowo zinterpretowane badanie mpMR pozwala zaproponować chorym indywidualnie dobrane sposoby leczenia raka stercza, a w przypadku niepowodzenia wcześnie wykryć wznowę i na czas wdrożyć kolejny element terapii. 

Dostęp do mpMR i biopsji fuzyjnej gruczołu krokowego zmienia podejście do leczenia raka stercza. U chorych na raka niskiego ryzyka, ze stabilnym stężeniem PSA i niezmiennym obrazem zmian w MR śmiało będziemy rezygnować z kolejnych biopsji stercza. W przypadku chorych z rakiem pośredniego i wysokiego ryzyka, dysponując rozpoznaniem opartym na dobrym wieloparametrycznym badaniu i wiarygodnej biopsji (kognitywnej lub fuzyjnej), świadomie proponujemy zindywidualizowane leczenie zabiegowe np. z zaoszczędzeniem pęczków nerwowo naczyniowych po stronie przeciwnej do rozpoznanej choroby. 

 

Komentarz radiologa 

Ocena zmian po terapii ogniskowej wymaga przede wszystkim bardzo dobrej jakości obrazowania DWI (diffusion-weighted imaging). Obrazy morfologiczne T2 i T1 w takich sytuacjach często nie są wystarczające. Z tego względu wskazane jest, aby pacjenci po zabiegach „focalnych” byli monitorowani w pracowniach specjalizujących się w diagnostyce urologicznej. 

Biopsja fuzyjna wydaje się być wręcz jedynym kierunkiem wraz z rozwojem diagnostyki MR, która na coraz wcześniejszych etapach rozwoju choroby nowotworowej jest w stanie ją wykryć. Konsekwencją wczesnego rozpoznawania zmian będzie coraz bardziej powszechne leczenie ogniskowe, którego efekty jesteśmy w stanie precyzyjnie monitorować jedynie bardzo dobrej jakości badaniem MR

 

Magdalena Zagrodzka, Elżbieta Keller, Stanisław Szempliński, Marek Zawadzki, Przemysław Zugaj, Michał Drozd, Mateusz Mokrzyś, Damian Sujecki, Wojciech Zwierzyński, Michał Ogrodnik, Jacek Brzeziński

Pin It on Pinterest

Share This